BACKGROUND: Asthma is a chronic airway condition with a global prevalence of 262.4 million people. Asthma education is an essential component of management and includes provision of information on the disease process and self-management skills development such as trigger avoidance. Education may be provided in various settings. The home setting allows educators to reach populations (e.g. financially poor) that may experience barriers to care (e.g. transport limitations) within a familiar environment, and allows for avoidance of attendance at healthcare settings. However, it is unknown if education delivered in the home is superior to usual care or the same education delivered elsewhere. There are large variations in asthma education programmes (e.g. patient-specific content versus broad asthma education, number/frequency/duration of education sessions). This is an update of the 2011 review with 14 new studies added.
OBJECTIVES: To assess the effects of educational interventions for asthma, delivered in the home to children, their caregivers, or both, on asthma-related outcomes.
SEARCH METHODS: We searched Cochrane Airways Group Trials Register, CENTRAL, MEDLINE, two additional databases and two clinical trials registries. We searched reference lists of included trials/review articles (last search October 2022), and contacted authors of included studies.
SELECTION CRITERIA: We included randomised controlled trials of education delivered in the home to children and adolescents (aged two to 18 years) with asthma, their caregivers or both. We included self-management programmes, delivered face-to-face and aimed at changing behaviour (e.g. medication/inhaler technique education). Eligible control groups were usual care, waiting list or less-intensive education (e.g. shorter, fewer sessions) delivered outside or within the home. We excluded studies with mixed-disease populations and without a face-to-face component (e.g. telephone only).
DATA COLLECTION AND ANALYSIS: Two review authors independently selected trials, assessed trial quality, extracted data and used GRADE to rate the certainty of the evidence. We contacted study authors for additional information. We pooled continuous data with mean difference (MD) and 95% confidence intervals (CI). We used a random-effects model and performed sensitivity analyses with a fixed-effect model. When combining dichotomous and continuous data, we used generic inverse variance, using a Peto odds ratio (OR) and fixed-effect model. Primary outcomes were exacerbations leading to emergency department visits and exacerbations requiring a course of oral corticosteroids. Six months was the primary time point for outcomes. The summary of findings tables reported on the primary outcomes, and quality of life, daytime symptoms, days missed from school and exacerbations leading to hospitalisations.
MAIN RESULTS: This review includes 26 studies with 5122 participants (14 studies and 2761 participants new to this update). Sixteen studies (3668 participants) were included in meta-analyses. There was substantial clinical diversity. Participants differed in age (range 1 to 18 years old) and asthma severity (mild to severe). The context and content of educational interventions also varied, as did the aims of the studies (e.g. reducing healthcare utilisation, improving quality of life) and there was diversity in control group event rates. Outcomes were measured over various time points specified in the original studies. All studies were at risk of bias due to the nature of the intervention. It is possible that the participants/educators may not have been aware of their allocation, so all studies were judged at unclear risk for performance bias. Home-based education versus usual care, waiting list or less-intensive education programme delivered outside the home Primary outcomes Home-based education may result in little to no difference in exacerbations leading to emergency department visits at six-month follow-up compared to control, but the evidence is very uncertain (Peto OR 1.22, 95% CI 0.50 to 2.94; 5 studies (2 studies with 2 intervention arms), 855 participants; very low-certainty evidence). Home-based education results in little to no difference in exacerbations requiring a course of oral corticosteroids compared to control (mean difference (MD) -0.18, 95% CI -0.63 to 0.26; 1 study (2 intervention arms), 250 participants; low-certainty evidence). Secondary outcomes Home-based education may improve quality-of-life scores compared to control, but the evidence is very uncertain (standardised mean difference (SMD) 0.32, 95% CI 0.08 to 0.56; 4 studies, 987 participants; very low-certainty evidence). The evidence is very uncertain about the effects of home-based education on mean symptom-free days, days missed from school/work and exacerbations leading to hospitalisation compared to control (all very low-certainty evidence). Home-based education versus less-intensive home-based education for children with asthma Primary outcomes A more-intensive home-based education intervention did not reduce exacerbations leading to emergency department visits (Peto OR 1.36, 95% CI 0.35 to 5.30; 4 studies, 729 participants; low-certainty evidence) or exacerbations requiring a course of oral corticosteroids (MD 0.08, 95% CI -0.14 to 0.30; 3 studies, 605 participants; low-certainty evidence), compared to a less-intensive type of home-based education. Secondary outcomes A more-intensive home-based asthma education intervention may reduce hospitalisation due to an asthma exacerbation (Peto OR 0.14, 95% CI 0.04 to 0.55; 4 studies, 689 participants; low-certainty evidence), but not days missed from school (low-certainty evidence), compared with a less-intensive home-based asthma education intervention. A more intensive home-based education intervention had no effect on quality of life and symptom-free days (both very low certainty), compared with a less-intensive home-based asthma education intervention, but the evidence is very uncertain.
AUTHORS' CONCLUSIONS: We found uncertain evidence for home-based asthma educational interventions compared to usual care, education delivered outside the home or a less-intensive educational intervention. Home-based education may improve quality of life compared to control and reduce the odds of hospitalisation compared to less-intensive educational intervention. Although asthma education is recommended in guidelines, the considerable diversity in the studies makes the evidence difficult to interpret about whether home-based education is superior to none, or education delivered in another setting. This review contributes limited information on the fundamental optimum content and setting for educational interventions in children. Further studies should use standard outcomes from this review and design trials to determine what components of an education programme are most important.
Objective. To review the literature on the impact of educational asthma interventions in schools regarding the knowledge and morbidity of the disease among children and adolescents. Methods. A systematic review was conducted for controlled clinical trials investigating the effectiveness of educational asthma interventions for students, asthmatic or nonasthmatic, families, and school staff. Databases were CENTRAL, PubMed, LILACS, MEDLINE, and SciELO. Articles published in any language were considered, in the period from 2005 to 2014, according to the PRISMA guidelines. Results. Seventeen articles were selected (N = 5,879 subjects). 94% of the interventions (16 of 17 studies) were applied in developed countries that were led by health professionals and most of them targeted asthmatics. Asthma education promotes the improvement of knowledge about the disease in at least one of the evaluated areas. 29% of the interventions (5 of 17 studies) showed a reduction of the asthma symptoms, 35% (6 of 17 studies) reduction of the hospitalization instances and emergency visits, 29% (5 of 17 studies) reduction of school absenteeism, and 41% (7 of 17 studies) increase in the quality of life of the individuals. Conclusions. Educational interventions in schools raise the awareness of asthma and weaken the impact of morbidity indicators.
OBJECTIVES: The purpose of this study is to update previous systematic reviews of interventions targeting asthma self-care in adults with asthma, and to use meta-regression to examine the association between the use of specific behavior change techniques and intervention effectiveness. METHODS: Electronic bibliographies were searched systematically to identify randomized controlled trials of interventions targeting asthma self-care. Intervention content was coded using a published taxonomy of behavior change techniques. For trials with a low-to-moderate risk of bias, study outcomes were pooled using random effects meta-analysis. Associations between intervention content and effect size were explored using meta-regression. RESULTS: Meta-analysis of 38 trials (7883 patients) showed that interventions targeting asthma self-care reduced symptoms (standardized mean difference [SMD] = −0.38 [−0.52, −0.24]) and unscheduled health care use (odds ratio [OR] = 0.71 [0.56 to 0.90]) and increased adherence to preventive medication (OR = 2.55 [2.11 to 3.10]). meta-regression analyses found that “active involvement of participants” was associated with a reduction in unscheduled health care use (OR = 0.50 vs. 0.79). Inclusion of “stress management” techniques was associated with an increase in asthma symptoms (SMD = 0.01 vs. −0.44). Existing recommendations about the “optimal” content of asthma self-care interventions were tested but were not supported by the data. CONCLUSIONS: Interventions targeting asthma self-care are effective. Active involvement of participants is associated with increased intervention effectiveness, but the use of stress management techniques may be counterproductive. Taxonomy-based systematic reviews using meta-regression have potential for identifying techniques associated with increased effectiveness in behavioral interventions. (PsycInfo Database Record (c) 2021 APA, all rights reserved)
ACHTERGROND: Astma is een van de meest voorkomende langdurige aandoeningen wereldwijd, die aanzienlijke druk legt op de patiënten, de gemeenschappen en de gezondheidszorg. De belangrijkste internationale klinische richtlijnen bevelen nu de opname van zelfmanagement programma's in de routine behandeling van patiënten met astma. Deze programma's zijn geassocieerd met verbeterde resultaten in patiënten met astma. Echter, de uitvoering van zelfmanagement programma's in de klinische praktijk, en hun opname door patiënten, is nog steeds slecht. Recente ontwikkelingen in mobiele technologie, zoals smartphone en tablet-computer apps, kan helpen bij het ontwikkelen van een platform voor de levering van zelfmanagement interventies die zeer klantgericht, goedkope en gemakkelijk toegankelijk.
DOELSTELLINGEN: Om de effectiviteit, kosteneffectiviteit en uitvoerbaarheid van het gebruik van smartphone en tablet apps om het zelfmanagement van mensen met astma te vergemakkelijken beoordelen.
Zoekmethoden: We zochten de Cochrane Airways Group Registreren (CAGR), de Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL), MEDLINE, EMBASE, PsycINFO, CINAHL, Global Health Library, Compendex / Inspec / Referex, IEEEXplore, ACM Digital Library, CiteSeerX en CAB abstracts via Web of Knowledge. We zochten ook registers van de huidige en lopende onderzoeken en de grijze literatuur. We controleerden de literatuurlijsten van alle primaire studies en overzichtsartikelen voor aanvullende referenties. Er is gezocht naar studies gepubliceerd vanaf 2000. De laatste zoektocht werd uitgevoerd in juni 2013.
SELECTIECRITERIA: We begrepen parallel gerandomiseerde gecontroleerde studies (RCT's) dat in vergelijking zelfmanagement interventies voor patiënten met een arts de diagnose astma geleverd via smartphone apps om zelfmanagement interventies via de traditionele methoden (bv. papieren astma dagboeken) geleverd.
Gegevensverzameling en-analyse: We gebruikten standaard methoden verwacht door de Cochrane Collaboration. Onze primaire uitkomstmaten waren symptoomscores; frequentie van de bezoeken in de gezondheidszorg als gevolg van astma exacerbaties of complicaties en gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven.
BELANGRIJKSTE RESULTATEN: We omvatte twee RCT's met in totaal 408 deelnemers. Wij vonden geen cluster RCT, gecontroleerde voor en na studies of onderbroken tijdreeksen studies die aan de inclusiecriteria voor deze systematische review voldaan. Beide RCT's het effect van een mobiele telefoon op basis van astma zelfmanagement interventie op astmacontrole geëvalueerd door deze te vergelijken met de traditionele, op papier gebaseerde astma zelfmanagement. Een studie konden de deelnemers dagelijks inzendingen van hun astmasymptomen, astma medicatie gebruik, peak flow metingen en piekflowvariabiliteit op hun mobiele telefoon, van waaruit hun niveau van astma controle op afstand werd berekend en weergegeven, samen met de bijbehorende aanbevelingen astma zelfmanagement te houden. In de andere studie, de deelnemers opgenomen dezelfde metingen twee keer per dag, en zij ontvingen onmiddellijke zelfmanagement feedback in de vorm van een drie-kleuren stoplicht op hun telefoons. Deelnemers die in het oranje zone van hun actieplan twee keer, of in het rode gebied een keer, kreeg een telefoontje van een astma-verpleegkundige die informeerde over de redenen van hun ongecontroleerde astma.
We hebben niet een meta-analyse van de gegevens gehaald uit te voeren vanwege de grote mate van heterogeniteit tussen deze studies. In plaats daarvan hebben we aangenomen een narratieve synthese aanpak. Over het algemeen waren de resultaten niet overtuigend en we beoordeelden de bewijs voor een grade rating van lage kwaliteit hebben, omdat een verder bewijs is zeer waarschijnlijk een belangrijke impact hebben op ons vertrouwen in de schatting van het effect te hebben en is waarschijnlijk de schatting te veranderen. Verder was er niet genoeg informatie in een van de opgenomen studies om het risico op bias bepalen voor de meerderheid van de domeinen. Hoewel de overige deelnemende studie was methodologisch rigoureus, was het niet mogelijk om deelnemers of personeel in de studie verblinden. Bovendien zijn er zorgen in beide studies met betrekking tot uitval bias en andere bronnen van partijdigheid.
Een studie toonde aan dat het gebruik van een smartphone app voor de levering van een astma zelfmanagement programma had geen statistisch significant effect op astmasymptomen scores (gemiddeld verschil (MD) 0.01, 95% betrouwbaarheidsinterval (BI) -0,23 tot 0,25), astma -gerelateerde kwaliteit van leven (MD van gemiddelde scores 0.02, 95% BI -0,35 tot 0,39), onaangekondigde bezoeken bij de afdeling spoedeisende hulp (OR 7.20, 95% CI ,37-140,76) of de frequentie van ziekenhuisopnames (odds ratio (OR) 3.07 , 95% BI 0,32-29,83). De overige deelnemende studie bleek dat het gebruik van een smartphone app resulteerde in hogere astma gerelateerde kwaliteit van leven scores op zes maanden follow-up (MD 5.50, 95% CI 1,48-9,52 voor de fysieke component score van de SF-12 vragenlijst , MD 6.00, 95% CI 2,51-9,49 voor de mentale component score van de SF-12 vragenlijst), verbeterde longfunctie (PEFR) op vier (MD 27.80, 95% BI 4,51-51,09), vijf (MD 31.40, 95% CI 8,51-54,29) en zes maanden (MD 39.20, 95% CI 16,58-61,82), en verminderde bezoeken aan de afdeling spoedeisende hulp als gevolg van astma-gerelateerde complicaties (OR 0.20, 95% CI 0,04-0,99). Beide studies geen enkele statistische verschillen in termen van naleving van de interventie en het optreden van andere astma-gerelateerde complicaties te vinden.
Auteurs CONCLUSIES: De huidige wetenschappelijke basis niet voldoende is om de klinische praktijk, beleidsmakers en het grote publiek te adviseren met betrekking tot het gebruik van de smartphone en tablet computer apps voor de levering van astma zelfmanagement programma's. Om de werkzaamheid van toepassingen als standalone interventies begrijpen, moet toekomstig onderzoek proberen de differentiële klinische behandeling van patiënten tussen controle en interventiegroepen minimaliseren. Die studies ter evaluatie van apps als onderdeel van complexe multicomponentvezels interventies, moet proberen te plagen uit de relatieve bijdrage van elke interventie component. Behandeling van de theoretische constructen gebruikt om de ontwikkeling van de interventie kennis zou helpen om dit doel te bereiken. Ten slotte moet de onderzoekers ook rekening worden gehouden: de rol van ondersteunende onderdelen bij het matigen van de waargenomen effecten, het seizoensgebonden karakter van astma en op lange termijn het vasthouden aan zelfmanagement praktijken.
Children's health policy has highlighted the need to develop self-care programmes. However, there is a lack of evidence on which to base the development of such programmes. This paper reviews the published research on the effectiveness of self-care support interventions for children and young people with asthma, cystic fibrosis and diabetes. A systematic search was conducted of a range of electronic databases, supplemented by searching the reference lists of retrieved papers and published reviews. Retrieved studies were assessed against quality and eligibility criteria by two independent reviewers. The results were narratively synthesized to examine the effectiveness of self-care support interventions on health status, psycho-social well-being, condition-related knowledge, health service use and participant satisfaction. The search strategy identified 4261 papers which were screened against the review inclusion criteria. A total of 194 papers were assessed as being potentially eligible for inclusion with 15 papers being judged as adequate to include in the review. There is strong evidence of the effectiveness of interventions that target children/young people; use e-health or group-based methods; that are delivered in community settings. There is no evidence that interventions that focus on parents alone or are delivered only in hospital settings are effective. While there is some evidence to inform the development of self-care support programmes, there is a need for well-designed trials of interventions that are feasible to transfer into real-life settings and which involve parents and children in their development.
ACHTERGROND: Lange-termijn ziekten treffen een groot deel van de bevolking in ontwikkelde en ontwikkelingslanden. Mobiele telefoon messaging-toepassingen, zoals Short Message Service (SMS) en Multimedia Message Service (MMS), kunnen opleveren handig, kosteneffectieve manieren te ondersteunen zelfmanagement en het verbeteren van patiënten 'self-efficacy vaardigheden door middel van, bijvoorbeeld, medicatie herinneringen, therapie aanpassingen of ondersteunende berichten.
DOELSTELLINGEN: Om de effecten van de mobiele telefoon messaging-toepassingen ontwikkeld om zelfmanagement van langdurige ziekte te vergemakkelijken, in termen van impact op de gezondheidsresultaten en patiënten in staat stellen om zelf het beheer van hun aandoening te beoordelen. Secundaire doelstellingen zijn beoordeling van: de gebruiker evaluatie van de interventie; gezondheidszorg gebruik en de kosten en mogelijke risico's en schade in verband met de interventie.
Zoekmethoden: We zochten het Cochrane Central Register of Controlled Trials (CENTRAL, The Cochrane Library 2009, Issue 2), MEDLINE (OvidSP) (januari 1993 tot juni 2009), EMBASE (OvidSP) (januari 1993 tot juni 2009), PsycINFO ( OvidSP) (januari 1993 tot juni 2009), CINAHL (EBSCOhost) (januari 1993 tot juni 2009), seringen (januari 1993 tot juni 2009) en Afrikaanse Health Anthology (januari 1993 tot en met juni 2009).
We hebben ook beoordeeld grijze literatuur (inclusief proef registers) en literatuurlijsten van artikelen.
SELECTIECRITERIA: We begrepen gerandomiseerde gecontroleerde studies (RCT's), quasi-gerandomiseerde gecontroleerde studies (QRCTs), geregeld voor-na (CBA) studies, of onderbroken tijdreeksen (ITS) studies met ten minste drie tijdstippen voor en na de interventie. We geselecteerd studies waar het mogelijk was om de effecten van de mobiele telefoon messaging onafhankelijk van andere technologieën of maatregelen te meten.
Gegevensverzameling en-analyse: Twee beoordeling auteurs onafhankelijk beoordeeld alle studies tegen de inclusie criteria, met alle meningsverschillen opgelost door een derde beoordeling auteur. Studie design kenmerken, kenmerken van doelgroepen, interventies en controles, en de resultaten en gegevens werden verkregen door twee beoordeling auteurs en bevestigd door een derde. Primaire uitkomsten van belang waren gezondheidsresultaten als gevolg van de interventie en de capaciteit om zelf het beheer op lange termijn voorwaarden. We hebben ook overwogen patiënten en aanbieders evaluatie van de interventie, de perceptie van veiligheid, gezondheid zorggebruik en de kosten, en de potentiële schade of nadelige effecten. De geïncludeerde studies waren heterogeen in type aandoening aangepakt, interventie kenmerken en uitkomstmaten. Daarom is een meta-analyse af te leiden van een overall effect size voor de belangrijkste uitkomst categorieën werd niet als gerechtvaardigd en bevindingen worden narratief gepresenteerd.
BELANGRIJKSTE RESULTATEN: We includeerden vier gerandomiseerde gecontroleerde studies met 182 deelnemers.
Voor het primaire eindpunt van de gezondheidsproblemen, onder meer fysiologische maatregelen, er een matige kwaliteit bewijs uit twee onderzoeken onder mensen met diabetes die geen statistisch verschil van tekstberichten interventies vergeleken met de gebruikelijke zorg of e-mail herinneringen voor glykemische controle (HbA1c), de frequentie van diabetische complicaties, of lichaamsgewicht. Er is matige kwaliteit bewijs uit een onderzoek van de hypertensieve patiënten dat de gemiddelde bloeddruk en het aandeel van de patiënten die bereikt controle van de bloeddruk niet significant verschilden in de interventie-en controlegroep, en dat was er geen statistisch significant verschil in gemiddelde lichaamsgewicht tussen de groepen. Er is matige kwaliteit bewijs uit een onderzoek dat astma patiënten die een sms-ingreep grotere verbeteringen op expiratoire piekstroom variabiliteit (gemiddeld verschil (MD) -11.12, 95% betrouwbaarheidsinterval (BI) -19,56--2.68) en de gepoolde symptoom ervaren score bestaande uit vier items (hoesten, nacht symptomen, kwaliteit van de slaap, en maximaal getolereerde activiteit) (MD -0,36, 95% BI -0,56 tot -0,17) in vergelijking met de controlegroep. Echter, de studie vond geen significante verschillen tussen de groepen in de impact op de geforceerde vitale capaciteit of geforceerde expiratoire flow in 1 seconde.
Voor het primaire eindpunt van de capaciteit om zelf het beheer van de staat, er een matige kwaliteit bewijs uit een onderzoek dat diabetes patiënten die de sms-ingreep verbeterd scores op metingen van zelfmanagement vermogen (self-efficacy voor Diabetes score (MD 6,10 aangetoond, 95% BI 0,45 tot 11,75), Diabetes maatschappelijke ondersteuning Interview samengevoegde score (MD 4,39, 95% CI 2,85 tot 5,92)), maar kwam niet opdagen verbeterde kennis van diabetes. Er is matige kwaliteit bewijs uit drie onderzoeken van de effecten op de therapietrouw. Een studie toonde een toename van de hypertensieve patiënten de tarieven van de medicatie compliance in de interventiegroep (MD 8,90, 95% BI 0,18 tot 17,62) in vergelijking met de controlegroep, maar in een andere studie was er geen statistisch significant effect op de tarieven van de naleving van de piek expiratoire flow meting bij astma patiënten. SMS wordt gevraagd voor diabetische patiënten in het begin ook geleid tot een hoger aantal van de bloedglucose resultaten teruggestuurd (46,0) dan e-mail wordt gevraagd had (23,5).
Voor de secundaire uitkomst van de deelnemers 'evaluatie van de interventie, is er zeer lage kwaliteit bewijs uit twee studies dat patiënten die mobiele telefoon messaging ondersteuning gemeld waargenomen verbetering in diabetes self-management, wilden blijven ontvangen van berichten, en bij voorkeur mobiele telefoon messaging naar e-mail als een methode om een geautomatiseerd herinnering toegang tot het systeem.
Voor de secundaire uitkomst van de gezondheidszorg gebruik, is er zeer lage kwaliteit bewijs uit twee studies. Diabetes patiënten die sms-ondersteuning een vergelijkbaar aantal bezoeken aan de kliniek en gesprekken naar een alarmcentrale als patiënten zonder de steun. Voor astmapatiënten het totale aantal kantoor bezoeken was hoger in de sms-groep, terwijl het aantal ziekenhuisopnamen was hoger voor de controlegroep.
Vanwege het kleine aantal opgenomen studies en het lage aantal deelnemers, voor een van de uitkomsten beoordeeld op de kwaliteit van het bewijs kan in het beste geval worden beschouwd als matig.
AUTEURS 'CONCLUSIES: We vonden een aantal, zij het zeer beperkte, aanwijzingen dat in bepaalde gevallen mobiele telefoon messaging interventies kunnen voordeel bieden bij het ondersteunen van het zelfmanagement van langdurige ziekten. Er zijn echter belangrijke lacunes in de informatie met betrekking tot de effecten op lange termijn, aanvaardbaarheid, kosten en risico's van dergelijke interventies. Gezien het enthousiasme waarmee zogenaamde mHealth interventies op dit moment worden uitgevoerd, verder onderzoek naar deze kwesties nodig is.
ACHTERGROND: De naleving van inhalatiecorticosteroïden (ICS) blijft armen onder astmapatiënten, is nog weinig bekend over de effectiviteit van interventies om therapietrouw te verbeteren. Uitvoering van de chronische zorg Model (CCM) componenten bij patiënten met aandoeningen aan de luchtwegen is in verband gebracht met een verbetering van de resultaten, is nog weinig bekend over de effecten op de ICS therapietrouw bij astmapatiënten. DOELSTELLING: We voerden een systematische review naar de effectiviteit van interventies te beoordelen ICS therapietrouw te verbeteren bij volwassen bij astma en of het gebruik van CCM componenten (dat wil zeggen, het onderwijs zelf-management vaardigheden, het verstrekken van decision support, levering systeemontwerp, en klinische informatiesystemen ) resulteerde in een grotere ICS therapietrouw. METHODEN: Alle Engels taal artikelen het testen van de effectiviteit van een interventie met inbegrip van ICS medicatie op resultaat uit MEDLINE en PsychINFO databases via aug-2010 werden beoordeeld. Interventies werden ingedeeld op basis van het opnemen van CCM componenten. We gestandaardiseerde behandeling effecten effectgrootte's (ES's) te verkrijgen en we samen de ES van studies naar het aantal CCM componenten in hun interventies. RESULTATEN: Achttien studies voldeden aan de inclusiecriteria. Opname van een groter aantal CCM componenten binnen interventies werd geassocieerd met sterkere effecten op de ICS naleving uitkomsten, met interventies met een, twee en vier CCM componenten met medium (ES = 0,29, 95% CI, 0.16 tot 0,42), grote (0,53 , 0,40 tot 0.66), en zeer grote (0,83; 0.69-+0,98) effecten respectievelijk. CONCLUSIES: Bevindingen bieden ondersteuning voor het gebruik van de CCM als een kader voor het ontwerp en de implementatie van interventies om therapietrouw te verbeteren bij volwassen bij astma.
DOELSTELLINGEN: Om systematisch de literatuur om interventies te karakteriseren met het potentieel om de resultaten van minderheden patiënten met astma te verbeteren.
GEGEVENSBRONNEN: Medline, PsycINFO, CINAHL, Cochrane Trial Databases, expert review, referentie beoordeling, vergadering abstracts. STUDIE SUBSIDIABILITEITSCRITERIA, deelnemers en INTEVENTIONS: Medical Subject Rubriek (MeSH) termen in verband met astma werden gecombineerd met voorwaarden interventiestudies gericht op minderheidsgroepen te identificeren. Inclusiecriteria: volwassen bevolking; interventiestudies met meerderheid van niet-White deelnemers. Van evaluatie van studies EN SYNTHESE VAN DE METHODEN: Studie kwaliteit werd beoordeeld aan de hand Downs en Black (DB) checklists. We onderzochten heterogeniteit van studies door middel van vergelijkende studie populatie, onderzoeksopzet, interventie kenmerken en resultaten.
RESULTATEN: Vierentwintig artikelen voldeden aan de inclusiecriteria. De gemiddelde kwaliteitsscore was 21,0. Onderzoekspopulaties voornamelijk gericht Afrikaans (n = 14), gevolgd door Latino / a (n = 4), Aziatische Amerikanen (n = 1), of een combinatie van bovengenoemde (n = 5). De meest gemelde post-interventie resultaat was het gebruik van middelen in de gezondheidszorg, gevolgd door symptoombestrijding en zelf-management vaardigheden. De meest voorkomende bestudeerde interventie-type was patiëntenvoorlichting. Hoewel minder-dan de helft cultureel maat, taal-passend onderwijs verscheen bijzonder succesvol. Diverse systeem-level interventies gericht op gespecialiseerde klinieken met veelbelovende resultaten, hoewel de reactie verschillen collaboratives had niet dezelfde veelbelovende resultaten.
BEPERKINGEN: Publicatie bias kan beperken onze bevindingen, we waren niet in staat om een meta-analyse beperking van de beoordeling van de kwantitatieve evaluatie uit te voeren. CONCLUSIES EN GEVOLGEN VAN DE BELANGRIJKSTE BEVINDINGEN: Algemeen, onderwijs geleverd door professionals in de gezondheidszorg verscheen effectief in het verbeteren uitkomsten voor minderheid patiënten met astma. Weinig werden cultureel aangepast en een opgenomen een vergelijkingsgroep, het beperken van de conclusies die kunnen worden getrokken uit de culturele maatwerk. Systeem-herontwerp toonden grote belofte, in het bijzonder het gebruik van team-based gespecialiseerde klinieken en lange-termijn follow-up na acute zorg bezoeken. Toekomstig onderzoek moet de evaluatie van de rol van op maat educatieve strategieën, gericht op patiënt-gecentreerd onderwijs, en op te nemen poliklinische follow-up en / of een team-based benadering.
Asthma is a chronic airway condition with a global prevalence of 262.4 million people. Asthma education is an essential component of management and includes provision of information on the disease process and self-management skills development such as trigger avoidance. Education may be provided in various settings. The home setting allows educators to reach populations (e.g. financially poor) that may experience barriers to care (e.g. transport limitations) within a familiar environment, and allows for avoidance of attendance at healthcare settings. However, it is unknown if education delivered in the home is superior to usual care or the same education delivered elsewhere. There are large variations in asthma education programmes (e.g. patient-specific content versus broad asthma education, number/frequency/duration of education sessions). This is an update of the 2011 review with 14 new studies added.
OBJECTIVES:
To assess the effects of educational interventions for asthma, delivered in the home to children, their caregivers, or both, on asthma-related outcomes.
SEARCH METHODS:
We searched Cochrane Airways Group Trials Register, CENTRAL, MEDLINE, two additional databases and two clinical trials registries. We searched reference lists of included trials/review articles (last search October 2022), and contacted authors of included studies.
SELECTION CRITERIA:
We included randomised controlled trials of education delivered in the home to children and adolescents (aged two to 18 years) with asthma, their caregivers or both. We included self-management programmes, delivered face-to-face and aimed at changing behaviour (e.g. medication/inhaler technique education). Eligible control groups were usual care, waiting list or less-intensive education (e.g. shorter, fewer sessions) delivered outside or within the home. We excluded studies with mixed-disease populations and without a face-to-face component (e.g. telephone only).
DATA COLLECTION AND ANALYSIS:
Two review authors independently selected trials, assessed trial quality, extracted data and used GRADE to rate the certainty of the evidence. We contacted study authors for additional information. We pooled continuous data with mean difference (MD) and 95% confidence intervals (CI). We used a random-effects model and performed sensitivity analyses with a fixed-effect model. When combining dichotomous and continuous data, we used generic inverse variance, using a Peto odds ratio (OR) and fixed-effect model. Primary outcomes were exacerbations leading to emergency department visits and exacerbations requiring a course of oral corticosteroids. Six months was the primary time point for outcomes. The summary of findings tables reported on the primary outcomes, and quality of life, daytime symptoms, days missed from school and exacerbations leading to hospitalisations.
MAIN RESULTS:
This review includes 26 studies with 5122 participants (14 studies and 2761 participants new to this update). Sixteen studies (3668 participants) were included in meta-analyses. There was substantial clinical diversity. Participants differed in age (range 1 to 18 years old) and asthma severity (mild to severe). The context and content of educational interventions also varied, as did the aims of the studies (e.g. reducing healthcare utilisation, improving quality of life) and there was diversity in control group event rates. Outcomes were measured over various time points specified in the original studies. All studies were at risk of bias due to the nature of the intervention. It is possible that the participants/educators may not have been aware of their allocation, so all studies were judged at unclear risk for performance bias. Home-based education versus usual care, waiting list or less-intensive education programme delivered outside the home Primary outcomes Home-based education may result in little to no difference in exacerbations leading to emergency department visits at six-month follow-up compared to control, but the evidence is very uncertain (Peto OR 1.22, 95% CI 0.50 to 2.94; 5 studies (2 studies with 2 intervention arms), 855 participants; very low-certainty evidence). Home-based education results in little to no difference in exacerbations requiring a course of oral corticosteroids compared to control (mean difference (MD) -0.18, 95% CI -0.63 to 0.26; 1 study (2 intervention arms), 250 participants; low-certainty evidence). Secondary outcomes Home-based education may improve quality-of-life scores compared to control, but the evidence is very uncertain (standardised mean difference (SMD) 0.32, 95% CI 0.08 to 0.56; 4 studies, 987 participants; very low-certainty evidence). The evidence is very uncertain about the effects of home-based education on mean symptom-free days, days missed from school/work and exacerbations leading to hospitalisation compared to control (all very low-certainty evidence). Home-based education versus less-intensive home-based education for children with asthma Primary outcomes A more-intensive home-based education intervention did not reduce exacerbations leading to emergency department visits (Peto OR 1.36, 95% CI 0.35 to 5.30; 4 studies, 729 participants; low-certainty evidence) or exacerbations requiring a course of oral corticosteroids (MD 0.08, 95% CI -0.14 to 0.30; 3 studies, 605 participants; low-certainty evidence), compared to a less-intensive type of home-based education. Secondary outcomes A more-intensive home-based asthma education intervention may reduce hospitalisation due to an asthma exacerbation (Peto OR 0.14, 95% CI 0.04 to 0.55; 4 studies, 689 participants; low-certainty evidence), but not days missed from school (low-certainty evidence), compared with a less-intensive home-based asthma education intervention. A more intensive home-based education intervention had no effect on quality of life and symptom-free days (both very low certainty), compared with a less-intensive home-based asthma education intervention, but the evidence is very uncertain.
AUTHORS' CONCLUSIONS:
We found uncertain evidence for home-based asthma educational interventions compared to usual care, education delivered outside the home or a less-intensive educational intervention. Home-based education may improve quality of life compared to control and reduce the odds of hospitalisation compared to less-intensive educational intervention. Although asthma education is recommended in guidelines, the considerable diversity in the studies makes the evidence difficult to interpret about whether home-based education is superior to none, or education delivered in another setting. This review contributes limited information on the fundamental optimum content and setting for educational interventions in children. Further studies should use standard outcomes from this review and design trials to determine what components of an education programme are most important.
